dillema

mama van 2

07-08-2007 23:39

Doe niks anders dan praten.Ik wil zo ook niet verder.
En dan is het je moet blij wezen dat ik werk heb enz.
Heeft ie ook wel gelijk in.
Maar ik zou het leuker vinden als ie vaker thuis was.
Heb nu een beetje het gevoel dat ik overal alleen voor sta.
We hebben nu al 11 jaar een weekend relatie.
In het begin maakte het me niet zoveel uit.
Ik werkte toen ook veel .
Maar nu met 2 kids is mijn wereldje klein.
Wel genoeg vrienden die langskomen en waar ik heen kan gaan .
Maar de avonden zijn lang.
Max

07-08-2007 23:59

Ik heb wel begrip voor je en erken je gevoel. Het is namelijk jouw gevoel, jij voelt het zo. Toch moet er een oplossing, een middenweg, zijn. Als je je man je gevoel vertelt, moet er toch iets mee gedaan worden, lijkt mij. Ik zou het serieus nemen als jij mijn partner was en er alles aan doen om oplossingen of een middenweg te vinden. Natuurlijk wel binnen het redelijke. Maar hij neemt wat jou dwars zit toch wel serieus, hoop ik?
mama van 2

08-08-2007 16:43

Volgens mij niet echt .
Ik moet hem elke keer bellen door de weeks.
Het zal niet van hem uitgaan.
En het is altijd hoe is het met de kinderen.
Ik heb al een paar keer gezegd met mij gaat het goed dank je maar hij snapt de hint n iet of wil hem niet snappen.
Max

08-08-2007 16:57

Sorry, lieverd maar dan heb je toch wel een groot probleem. Sinds wanneer is dit dan? Heeft hij nooit jouw gevoelens serieus genomen of is er gewoon in de loop der jaren wat veranderd? Dit is niet goed, hoor! Het lijkt wel of jullie inderdaa compleet langs elkaar heen leven en dat kan nooit de bedoeling zijn en het zal zeer zeker geen prettig gevoel zijn.
mama van 2

08-08-2007 19:05

Weet dat we compleet langs elkaar heen leven.
Is eigenlijk zo sinds ik zwanger was de 2e .
Die zwangerschap liep niet zo lekker .
En op het eind mocht ik bijna niks meer.
Toen heb ik hem gevraagd om een paar dagen vrij te nemen.
En dat kon zogenaamd niet.
Toen hebben we behoorlijke ruzie gehad .
En ik heb zijn baas gebeld en die zei dat ie het wek gevraagd had maar niet waarom.
Toen is zijn baas met hem gaan praten en heeft hem naar huis gestuurd.
En dat heeft ie me niet in dank afgenomen .
Daarvoor hadden we eigenlijk nooit ruzie en nu om de haverklap
Max

08-08-2007 21:55

Jeetje, allemaal niet zo best. Dat er wat moet gebeuren is duidelijk. Je hebt veel om oever na te denken en veel op een rijtje te zetten.
Liefs en sterkte,
Max
mama van 2

08-08-2007 22:35

Dank je .
En ik heb idd heel wat om over na te denken.
Doe momenteel niets anders
Groetjes
Max

09-08-2007 21:54

Nedenken en alles op een rijtje zetten is goed maar laat het daar niet bij. Dan kom je vast te zitten. Op een gegeven moment is het tijd voor beslissingen en keuzes maken. Wanneer die tijd daar is? Zodra je klaar bent met alles overdenken en op een rijtje zetten en alleen jij weet wanneer dat is.
Nogmaals veel sterkte en wijsheid.
Liefs en groetjes,
Max
mama van 2

09-08-2007 22:49

He is alleen zo moeilijk .
Ik wil hem niet kwijt .
Maar ik heb naar mijn gevoel al zo veel gedaan.
Je vraagt wat er is en je krijgt als antwoord er is niks.
Er valt momenteel gewoon niet met hem te praten.
Ik probeer van alles te verzinnen om de weekenden zo leuk mogelijk te maken
en hij heeft gewoon nergens zin in .Dan houd het voor mij op een gegeven moment ook op. En ik dan ga ik gewoon mijn eigen gang.
Het zijn de enigste 2 dagen in de week dat je elkaar kan zien en hij hangt alleen voor de tv.
Dus dan ga ik de deur maar uit ,
En nu met die jongen op msn ook heb hem nu een paar dagen niet gesproken en ik mis hem gewoon weet dat het niet goed is .Maar het is mijn gevoel
Max

09-08-2007 22:56

Eerlijk gezegd lijkt het wel of je hem al kwijt bent en schijnt het niets meer uit te maken wat je ook doet. Dit moet toch ergens ontstaan zijn? Vervelend dat jullie er niet over kunnen praten. Het gaat zo echt niet goed.

dillema

mama van 2

Max

mama van 2

Max

mama van 2

Max

mama van 2

Max

mama van 2

Max