Ik trek het gewoon niet meer ...

  • nel

    Hallo Lilian

    Ik heb zo,n klein beetje jou verhaal gelezen,helemaal kon ik het niet,want er kwam

    bij mij veel te veel naar boven.

    zelf had ik een dochter die met het zelfde te kampen had.

    zei liep onder behandeling van een psychiater en heb medicijnen voor geschreven gekregen.

    Ik vind je moet wel heel sterk in je schoenen staan ,als je pillen gaat slikken meisje.

    Daar zit je wel jaren aan vast en opeens stoppen kan heel slecht zijn.

    Helaas kon mijn dochter het niet aan en is met de medicijnen gestopt,en heeft haar leventje beeindigd.

    kijk jij aub heel goed uit meisje, heb je nog familie waar je bij terecht kan/

    praten help en schaam je er niet voor ,probeer hel leven een beetje van de zonnige kant te zien.

    Het klink mischien heel gek maar praat met of tegen je zelf en denk en zeg ik kan het ik wil het ik laat me niet in een hoekje drukken

    wees sterk en doe het je kan het moet er voor vechten maar als je wil lukt het je mischien.

    Ik wens je heel veel sterkte

    Nel

  • lieke

    Hallo Lilian.

    Kijk eens naar al deze berichtjes die een antwoord aan jou zijn.

    Mensen die begrijpen wat je bedoelt ,nu weet je dat je niet alleen bent.

    Elke raad die je hierhebt gekregen is goed waard en goud betekend winnen, overwinnen. sterkte Lieke

  • chrissie

    hallo lilian

    het is zeer triest wat je geschreven hebt

    ik kan je gevoelens heel goed begrijpen

    als je je eenzaam voelt en je hart wilt luchten kun je me rustig een

    mailtje sturen ik zal je totaal niet negeren

    groetjes

    chrissie

  • shakira

    Hai lilian,

    Ik las jouw berichtje toevallig naar aanleiding dat ik me op het moment ook erg klote voel. Tis alsof ik mezelf lees….. Tja vrienden maken gaat me toch wel redelijk makelijk af maar ze behouden inderdaad dat is weer een verhaal apart. Het leven momenteel gaat niet allemaal van een lije dakje… Je moet er veel meer voor doen dan eigenlijk in je macht is. Vaak ligt het ook aan jeachtergrond hoe je een vriendschap ervaart en wat je verwachtingen zijn daarbij. Ik merk dat ik vaak te hoge verwachtingen heb en daardoor vaak in teleurgesteld wordt. Maar ik moet je een ding wel zeggen dat ik de moet niet meer makkelijk opgeef wanneer weer eens ik een vriendschap verlies. Nou makkelijk praten wel maar tis wel zo… Op dat moment wanneer je weer eens iemand kwijt bent stort je wereld in maar dan na een poos of dag daarna ontmoet je weer anderen en ja hoe meer verlies hoe moeilijker het wel is opnieuw te vertrouwen maar ja je moet wel anders blijf je alleen. Kijk de clou is wel dat je eerst vrede met jezelf moet hebben wil je het kunnen met anderen. Ook dat heb k moeten leren en accepteren. Nu merk ik wel dat het me pijn doet bij verlies maar ik heb mezelf nog en dat is wat het hardst telt. Tis niet meer dat ik geen raad met me zelf weet. Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik medicatie slik en sinds dien de dingen wat beter kan relatieveren. Wat natuurlijk niet zegt dat jij ook medicatie nodig hebt, begrijp me niet verkeerd. Ik wil je alleen laten weten dat er genoeg mensen zijn die met verschillende problematieken rondlopen en der niet open over durven te zijn. Het feit dat jij dat wel doet is al een eerste stap. Erkenen dat je ergens mee zit en der verandering aan wilt brengen. Ik zou zeggen geloof in jezelf en dan straal je dat uit en je zult merken wanneer je in het rijne bent met jezelf dat de dingen makkelijker zullen gaan. En dan spreek ik uit ervaring. Groetjes smood