Eens in de zoveel tijd word er bij mij in de buurt een buurtfeestje gegeven.Nou is er een paar keer iets voorgevallen waardoor ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in heb.
Vorig jaar meende twee dames neerbuigende opmerkingen te moeten maken omdat ik -in hun ogen- maar full time moeder ben. Ik heb dat van me af laten glijden want dergelijk onvolwassen gedrag daar hou ik me niet mee bezig.
Dit jaar was het echter nog leuker (NOT), in de overtuiging dat als ik maar kwam opdagen men wel niet om me heen zou kunnen- en om er het beste van te maken- besloot ik weer mee te doen.Dit keer werd ik echter collectief door alle dames genegeerd, ik had dus beter niet kunnen gaan, zoveel is wel duidelijk.
Ik snap alleen niet WAAROM men het nodig vind zo te acteren.Ja, mijn kinderen gaan naar een andere school, en omdat ik een kind met meerdere beperkingen heb ziet mijn leven er wat anders uit dan dat van een doorsnee gezin…allemaal waar.Maar waar is het voor nodig iemand zo de grond in te trappen, vraag ik me af.
De hoop op een bakkie koffie doen heb ik allang opgegeven, gelukkig sport ik meerdere keren per week en daar heb ik hele leuke contacten.Wellicht ‘pas’ ik niet bij de rest van het straatje waar het vermaak van de dames bestaat uit zelf kaarten maken, en gezellig met elkaar kletsen bij het speeltuintje.
Ik weet het niet meer…ik heb ook niet het idee dat iemand er rechtstreeks op aanspreken enige zin heeft.