Hoi,
Op een of andere manier pas je niet meer in het plaatje. Ik zie dat ook in mijn omgeving. De samenstelling is anders van een gezin wat natuurlijk onzin is.
Ik ben alleen en ik mocht alleen mee uit gaan als ik iemand dan mee zou nemen, maar ja moet ik dan iemand van de straat plukken. Slaat nergens op.
Ik denk dat het meer is het onbekende van iets. Dat ze niet weten hoe ze er mee om moeten gaan. En dat maakt het zo moeilijk. Totdat ze zelf kinderen krijgen. Dan zijn er weer interesse van mijn zoon doet dit…jouw dochter…etc. Het komt ook dat het zo is dat zit echt tussen hun oren. "O ja, die kunnen niet want die zitten met ???( je kind dus), maar misschien zou het wel zo kunnen zijn van een keertje een oppas. Het is natuurlijk wel veel geregeld, maar als ze weten van hoe of wat dan zul je wel zien dat ze terug komen en die komen dat zijn echte vrienden. Mocht je ze zien bespreek het, prik een datum om iets leuks te doen. Opa en oma voor de oppas…
Wie weet doet het wonderen.
Gr.
Magnolianikki schreef:
>
> ik weet niet of jullie dat ook hebben maar sinds mijn man en
> ik getrouwd zijn en een kind hebben lijkt het wel of al onze
> vrienden bang geworden zijn we zien ze haast nooit meer mede
> doordat wij de enige in onze kring zijn die getrouwd zijn en
> een kind hebben maar toch waar leg dat toch aan oke wij
> kunnen niet meer zoveel doen als vroeger maar we zijn toch
> nog steeds het zelfde ?????????????