Ik denk wel eens, bij het lezen van al deze berichtjes. Wat zijn er veel eenzame mensen. De hang naar vriendschap, een kenissenkring, liefde. We kunnen niet zonder. Het is een honger naar aandacht die we willen hebben. Zelf heb ik dit opgelost door mensen op te zoeken in de ziekenhuizen en andere instellingen. Niet dat ik zoveel tijd daarvoor heb, maar als ik me afvraag waarom ik me rot voel, ga ik nu eerst proberen om het anderen naar de zin te maken. Ik sta er versteld van hoeveel ik dan terug krijg. Daar wordt ik warm van.

Misschien kunnen anderen hier hun voordeel mee doen. Eerst moet je kunnen geven en inversteren. De rest komt dan vanzelf.