Hoi,
Ik ken sinds een tijdje een jongen. Hij is een stuk jonger als ik. Hij heeft in zijn leven al heel wat vriendinnetjes gehad, maar door omstandigheden nu lijkt hij hier nu niet mee bezig te zijn.
Ons contact is vanaf het begin al erg knuffelig. Het klikte direct. Het is gezellig, we kunnen lachen en ook praten. Ook over wat hij voor nare dingen heeft meegemaakt.
Naast knuffelen op de bank, zoenen we, lopen we hand in hand, liggen we lekker dicht bij elkaar op de bank en is er zelfs al sex geweest. Hij vraagt heel vaak van: je bent toch niet verliefd he? Ik kan dit nu niet omdat ik depressief ben.
Eigenlijk heb ik daar nog niet overnagedacht, omdat ik ook zo mijn dingen heb en van mij hoeft het ook volgens mij niet. Ik ben blij hem ontmoet te hebben. Dat is het enige wat ik zeker weet.
We spreken elkaar heel vaak. Telefonisch, op msn of anders spreken we wel af een keer per twee weken en soms wel 3 keer in de week.
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. Is dit normaal binnen een man/vrouw vriendschap? moet ik hiermee stoppen? In ons verleden hebben we veel hetzelfde meegemaakt en ik denk dat dit ons nog een sterkere band geeft omdat we dit openlijk verteld hebben aan elkaar en elkaar hierbij steunen.
Wat moet ik?
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Daarnaast nog een probleem: ik ben 29 en hij 23 jaar.