Graag wil ik jullie mening weten over het volgende.
Eigenlijk al sinds de lagere school ben ik (gewoon want we zijn beide hetero!) bevriend met een jongen.
Je kan wel zeggen dat hij mijn beste vriend is. We trekken vanaf die tijd veel met elkaar op en delen de sport passie dan ook samen. Het verschil is echter dat ik wel vanaf mij 15e uitga en hij niet. Ik ga dan meestal op stap met mensen van school of van de voetbalclub.
Behalve het uitgaan dus hebben we veel dingen gemeen en delen de voetbalsport (ik nog actief/hij passief) als hobby en tennissen best wel vaak met elkaar.
Vanaf de jeugd zijn we beide gaan studeren en later gaan werken. We zien elkaar nog regelmatig (niet dagelijks ofzo) en dan gaan we voetbal of basketbal kijken en eventueel een potje tennissen.
In die periode vanaf onze jeugd heeft niet een van ons tweeen een echte langdurige relatie gehad. We zijn nu beide 28 en natuurlijk zou het nu wel normaal zijn datje vaste langdurige relatie hebt. Maar goed wat is normaal en iedereen maakt zijn/haar eigen keuzes.
Nu zie ik hem ook de laatste tijd nog steeds regelmatig en over gevoelens praten we onderling toch niet zoveel. Ik hoor nu echter via via dat hij reeds van mei dit jaar een relatie heeft en natuurlijk ben ik blij voor hem. Het enige vreemde gevoel voor mij is echter waarom heeft hij nooit wat gezegd. je bent toch trots op je vriendin?!
Mijn grote vraag is echter wat is een vriendschap waard wanneer je dat soort dingen niet (durf tof wil) aan een ander verteld? Wat vinden jullie?