Hoe zet ik hem uit me hoofd ???

  • Liz

    Hoi mensen,

    ik heb 5.5 jaar geleden een jongen ontmoet. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik hield van hem. Hij zei me te gaan scheiden en al van haar weg was. Ik gelofde alles :S maar uiteindelijk kwam het weer goed tussen hun. Nou, hij moest van de familie het proberen. Hij is turks.

    En toen ben ik verder gegaan met me leven. Pijn en verdriet. Ik onderhield nog wel contact met hem via de telefoon. We zagen elkaar niet meer. Ik was vol verdriet.

    Ik ging zo toch verder met me leven. Helaas ontmoette ik hem weer in aug. 2004 toen hij me vertelde te gaan scheiden. Hij wilde mij.

    Ik schrok ik wilde dit niet. Me leven kwam weer op ze kop te staan. Hij had me ook voorgelogen dat hij een kind had van 2 jaar. En ik was er erg van geschrokken. Ik wilde toch vrienden zijn, maar hij bleef trekken aan me om een relatie te krijgen.

    Het zou ons laatste kans zijn. Ik vond dat ook en ik hield enorm van hem. Ondanks dat hij me dit had allemaal had aangedaan. Ik had een relatie, maar vaak noemde hij me maar een vriendin. Ik was in juni erg verdrietig erover want jehebt toch niet zomaar sex enzo?

    Ik hield van hem en deed alles dat me ouders hem accepteerde. Ik deed alles wat hij wilde en ik luisterde naar alles. Hij gaf me respect, ik voelde me happy en bijzonder bij hem. Hij was de oorzaak van mijn geluk.

    Hij zei me uiteindelijk dat we een verhouding hadden, dat die naar Turkije vertrekt en dat we toch niet bij elkaar passen. Ook was hij toch niet toe aan een relatie. Eind aug zag ik hem voor het laatst. Na die tijd wilde hij geen contact meer met mij.

    hij liet me eind aug. allemaal pillen zien. Ik wist niet wat het was. Het bleken drugspillen te zijn. Hij was een drugsdealer geworden.

    Ik weet niet meer wat ik moet. Hij heeft me laten stikken en ik ben er allemaal later achter gekomen dat hij een drugsdealer is. Hij laat me gewoon stikken. Hij belt me niet en schrijft me niet.

    Ik ben voor hem verleden. En hoe? Omdat ik toch anders ben, hij toch naar Turkije vertrekt en hij wil geen contactn nog met NL!

    En ik? Ik heb niks meer dan een gebroken hart. Hij heeft me dit voor de tweede keer aangedaan. Ik ga door met me leven :S maar het lukt niet meer. Hij bracht me geluk in me depressie. NU? Ik heb niemand meer. Ik werk nog wel, maar ik kan het niet aan. Ik ben enorm moe en ik kan niet stil zitten want dan denk ik aan alles.

    Ik ben zo gebruikt. Nu blijkt ons contact gewoon niks waard, terwij hij me allesbeste maatje was. En een drugsdealer blijkt hij ook nog te zijn.

    En wie heeft sex terwijl je weet dat ik zielsveel van je hou?

    Ik weet niet meer wat ik met me leven moet.

    Ik heb gevraagd vrienden te zijn half september. Hij beloofde dit, maar daarna zegt die geen vrienden te willen zijn. En dit slechts had gelogen voor mij zodat ik rustig bleef.

    Ik weet niet meer wat ik moet. Ik ben echt in staat om in te gaan storten. Ik leef, maar het voelt niet goed dit leven. Hoe krijg ik hem uit me hoofd na al die tijd?

    Nu wil hij afscheid van me nemen smsde hij recent. Nu hij naar Turkije vertrekt. wat moet ik? het idee al .. het maakt me ziek. Elk sms of telefoontje word ik ziek van. Ik moet direct huilen en moet spontaan ervan overgeven.

    Liz

  • Muora

    Lieve Liz,ten eerste respecteer je zelf en hou van je zelf,dat moet je het eerste leren,niemand ademt voor jou,dat moet je zelf doen.Er is veel verdriet gaande en het doet ontzettend pijn,ik weet het,je leent iets uit en daar wordt misbruik van gemaakt,nee het is jou hart!Als je dat doe3t doet de ander met jou wat hij/zij wil.Maar jij bent Liz,en je moet dieper naar Liz,met haar eigen waade.s opvattingen,inzicht en weet ik veel allemaal niet meer.de kleur van je hart is ok,en hoe moeilijk ook in liefde moet je soms beslissingen nemen die tegen je gevoel indruisen,Verliefd zijn is heerlijk,geadorert te worden ook,maar als er geen respect meer is is er niks!Geloof me!nou dikke knuffel en hou je taai !Ik weet hoe je je voelt echt waar,komt wel weer goed de pihjn gaat over muiteindelijk,maar heb je zelf lief!Liz schreef:

    >

    > Hoi mensen,

    >

    > ik heb 5.5 jaar geleden een jongen ontmoet. Het was liefde op

    > het eerste gezicht. Ik hield van hem. Hij zei me te gaan

    > scheiden en al van haar weg was. Ik gelofde alles :S maar

    > uiteindelijk kwam het weer goed tussen hun. Nou, hij moest

    > van de familie het proberen. Hij is turks.

    >

    > En toen ben ik verder gegaan met me leven. Pijn en verdriet.

    > Ik onderhield nog wel contact met hem via de telefoon. We

    > zagen elkaar niet meer. Ik was vol verdriet.

    > Ik ging zo toch verder met me leven. Helaas ontmoette ik hem

    > weer in aug. 2004 toen hij me vertelde te gaan scheiden. Hij

    > wilde mij.

    >

    > Ik schrok ik wilde dit niet. Me leven kwam weer op ze kop te

    > staan. Hij had me ook voorgelogen dat hij een kind had van 2

    > jaar. En ik was er erg van geschrokken. Ik wilde toch

    > vrienden zijn, maar hij bleef trekken aan me om een relatie

    > te krijgen.

    >

    > Het zou ons laatste kans zijn. Ik vond dat ook en ik hield

    > enorm van hem. Ondanks dat hij me dit had allemaal had

    > aangedaan. Ik had een relatie, maar vaak noemde hij me maar

    > een vriendin. Ik was in juni erg verdrietig erover want

    > jehebt toch niet zomaar sex enzo?

    >

    > Ik hield van hem en deed alles dat me ouders hem accepteerde.

    > Ik deed alles wat hij wilde en ik luisterde naar alles. Hij

    > gaf me respect, ik voelde me happy en bijzonder bij hem. Hij

    > was de oorzaak van mijn geluk.

    >

    > Hij zei me uiteindelijk dat we een verhouding hadden, dat die

    > naar Turkije vertrekt en dat we toch niet bij elkaar passen.

    > Ook was hij toch niet toe aan een relatie. Eind aug zag ik

    > hem voor het laatst. Na die tijd wilde hij geen contact meer

    > met mij.

    >

    > hij liet me eind aug. allemaal pillen zien. Ik wist niet wat

    > het was. Het bleken drugspillen te zijn. Hij was een

    > drugsdealer geworden.

    >

    > Ik weet niet meer wat ik moet. Hij heeft me laten stikken en

    > ik ben er allemaal later achter gekomen dat hij een

    > drugsdealer is. Hij laat me gewoon stikken. Hij belt me niet

    > en schrijft me niet.

    > Ik ben voor hem verleden. En hoe? Omdat ik toch anders ben,

    > hij toch naar Turkije vertrekt en hij wil geen contactn nog

    > met NL!

    >

    > En ik? Ik heb niks meer dan een gebroken hart. Hij heeft me

    > dit voor de tweede keer aangedaan. Ik ga door met me leven :S

    > maar het lukt niet meer. Hij bracht me geluk in me depressie.

    > NU? Ik heb niemand meer. Ik werk nog wel, maar ik kan het

    > niet aan. Ik ben enorm moe en ik kan niet stil zitten want

    > dan denk ik aan alles.

    > Ik ben zo gebruikt. Nu blijkt ons contact gewoon niks waard,

    > terwij hij me allesbeste maatje was. En een drugsdealer

    > blijkt hij ook nog te zijn.

    > En wie heeft sex terwijl je weet dat ik zielsveel van je hou?

    >

    > Ik weet niet meer wat ik met me leven moet.

    > Ik heb gevraagd vrienden te zijn half september. Hij beloofde

    > dit, maar daarna zegt die geen vrienden te willen zijn. En

    > dit slechts had gelogen voor mij zodat ik rustig bleef.

    > Ik weet niet meer wat ik moet. Ik ben echt in staat om in te

    > gaan storten. Ik leef, maar het voelt niet goed dit leven.

    > Hoe krijg ik hem uit me hoofd na al die tijd?

    >

    > Nu wil hij afscheid van me nemen smsde hij recent. Nu hij

    > naar Turkije vertrekt. wat moet ik? het idee al .. het maakt

    > me ziek. Elk sms of telefoontje word ik ziek van. Ik moet

    > direct huilen en moet spontaan ervan overgeven.

    >

    > Liz

  • Muora

    En Liz,liefde is het mooiste wat er is,nooit vergeten!Het heeft z'n prijs,maar je leert als het goed is.En er is nog zoveel meer van liefde te proeven,en ik hoop dat je daar inzicht in krijgt!

  • sam

    ben net gedumpt na een perfecte relatie van drie jaar geluk. zomaar voor een ander, van de ene dag in de andere. de dierbare vriendschap wilde hij wel voortzetten en de kostbare herinnering aan onze relatie meedragen in zijn hart.

    de pijn en de huilbuien zijn herkenbaar. het niets meer willen doen ook. en de hoop dat het een nachtmerrie waar je uit wakker word, dat alles dan weg is en het onbegrip dat iemand je als vuil onder zijn schoen behandeld.

    mijn familie en vrienden zeggen blij dat je ervan af bent. uithuilen en opnieuw beginnen.

    dat eerste ben ik nu aan het doen. ik heb het contact verbroken, en huil tranen met tuiten. maar ik wil me niet in een depressie duwen en ga dus ook dingen doen. rustige dingen. niet te veel mensen om mij heen. zodat ik niet vrolijker hoef te doen dan ik ben. en dan is het wachten. bij de een zal de ergste pijn na een paar weken zakken en bij de ander duurt het iets langer. maar dat hoort erbij.

    en zodra ik ga piekeren ga ik wandelen met mijn hond en soms met een goede vriendin of vriend. ik hoef dan niets te zeggen en ook niet te zijn die ik nu even niet ben. en dan zal de tijd zijn werk gaan doen. maar helaas zul je er zonder verdriet niet langs komen. wel moet je voor jezelf bescherming zoeken en de wond niet steeds laten openrijten. verbreek ieder contact. wees flink, je kan het wel gr. sam