Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Dood van verdriet ....
Lieve mensen,
ik weet het allemaal niet meer. Ik ken al 5.5 jaar een jongen. Hij was getrouwd, ik leerde hem kennen toen die zei dat hij ging scheiden. uiteindelijk ging hij terug bij haar en scheidde alsnog ongeveer een jaar geleden. Mijn verdrietwas onhoudtbaar, maar heb na 1.5jaar gehuil de draad opgepakt en had telefonisch contact met hem.
In september 2004 heb ik hem weer gezien, ik vond hem niks meer aan eigenlijk. Hij was gek opmij en wilde de relatie voortzetten. Ik wilde vrienden zijn. Maar op een gegeven moment sloeg de vonk weer over bij mij.
We gingen naar bed vanaf april 2005. Dit is dnk ik de grootste fout geweest. Immers hij wilde geen relatie meer met mij en hij wilde alleen vrienden. Hij ging blowen, blowen en blowen en daarnaast ging hij ook iets doen wat ik niet moest weten. Denk maar aan criminele zaakjes. Wat? ik weet het zelf nog niet.
Hij en ik gingen door met wat we hadden en opeens zei die: je bent anders, dit gaat niet langer, we zijn vrienden. Anders? Ik ging mezelf afvragen of ik wel zo anders was. Ik ken ook al 5 jaar andere meiden en vonden juist dat ik nietveranderd was. Ja, vroeger was ik bitchy maar nu ben ik meer lief en zorgzaam t.a.v. anderen en zeker hem.
Ik ben niet iemand die uitgaat, maar toen ook nooit uitging. Gezien onze problematische situatie m.b.t relatie, of toch vriendschap? wilde ik zijn vrienden niet zien. Want waarom mij aanraken en doen, en dan zeggen: Ze is slechts een vriendin van me.
Nu is het zo dat ik totaal mezelf rot voelde over de situatie. Immers ik hou van hem, er is heel veel geberud, maar ik wildat we verder gaan als vrienden. Maar elke keer wil hij meer, maar zich niet binden. Ik eet dat hij ook gekke dingen doet en daarom wild ie zich ook aan geen persoon binden. Ook lijkt hij te kampen met depressies want zo zegt hij: ik wil alleen leven, ik wil geen vrienden, ik wil met iedereen leven, ik wil dit en dan weer dat.
Hij vertelt allerlei geheimen zoals: ik wil naar mijn vaderland terug, ik heb sm gevoelens, ik dit en dat. Nu is het zo dat ik dit alles accepteer.
Ik vind het ook erg dat hij zo zichelf rot voelt, maar als je jezelf zo voelt: warom ga je dan uit? en kan je wel naar dancefeesten? Iedergeval ik heb nu ruzie met hem want hij zei: jehout niet van dance en ik zoek een vriendin die hier wel van houdt. Ik ben altijd lief voor hem: ik koop echt alles wat die maar wil: mp3 speler, t shirts of wat dan ook. Dan verras ik hem weer hiermee, dan weer daarmee. Ik geef hem zelfs geld als die nodig is.
Ik heb nu bij elkaar al 1600 euro aan financieel gegeven, om hem in te laten zien: je hoeft niet crimineel te zijn, je kan ook van mij geld krijgen. Wat doe doet? ik weet het niet. Hij zegtnaar Duitsland te gaan .. hmm en dan weer naar andere steden. Iedergeval wat doe je dan ?
Wat moet ik doen? ik ben totaal depresssief geworden. Me moeder heb ik nu alles verteld. Ik kan er niet meer mee omgaan. Ik ben naar hem toegeweest en een reis vanaf 5 uur smorgens gedaan om bijhem om 7 uur aan te komen. Ik heb hem waker gemaakt. Hij was boos, maar ik moet op vakantie 5 september. Ik kan zo niet op vakantie.
We hebben gesproken. Hij zei eerst geen vrienden te willen zijn, daarna afstand te willen met weinig contacten, daarna weer gewon wel zo en dan hebben we afgesproken dat hij eerst met me moeder gaat praten en dat we dan kijken wat we gaan doen en hoe we verder gaan. Hij bracht me naar hetstation en toen zei die: ik hoor wel over die afspraak met je moeder. Dan gaan we met zijn drieen om de tafel.
Wat ik wil? Vrienden zijn. Maar hij moet ook weten dat ik misschien tever ging, door alles te geven en alles te doen enme overal mee te bemoeien. Maar dat dit goed was bedoeld uit vriendschap, uit verdriet en medelijden hoe het nu gaat met hem. Ik wil 1 keer per maand contact en een keer per 2 weken bellen.
Mij lijkt dit redelijk…
Maar ikzit er geestelijk doorheen. Hij nam gewoon vanaf maandag de tel niet op. Ik heb hem zeker 1000 sms geschreven, gebeld en op me werk ben ikg ewoon in elkaar gestort ervan. Me vriendin en een msn persoon hebben zelfs gebeld naar hem om te zeggen: neem aub contact op. Ook via zijn werk heb ik een berichtjeachter gelaten om met mij contact opte nemen. Ik heb hem 8 postkaartjes gestuurd en een briefje naar ze huis. Als goedmakertje een reisje, een t shirt die hij wilde. Nu heb ik hem wel mogen spreken …. en we hebben nu een afspraak dat ik bel voor een afspraak met me moeder.
Ik weet alleen niet wanneer moet ik bellen? is het overloaded om het nu te doen? Ik denk het wel. Ik ga duseerst een week weg, dan stuur ik hem een sms en kijk ik denk ik verder. even rust mischien is goed.
Wat zoude jullie met dit contact doen?
hij is erg belangrijk voor mij als vriend. Ik ben nl. erg eenzaam en hij en nog een meisje zijn slechts me vrienden. Ik wil niet zonder hem. Ikvind hem een belangrijk presoon in me leven en ik ben totaal radeoos.
